miłościwy — a. miłościw (tylko w funkcji orzecznika) miłościwywi, miłościwywszy daw. «łaskawy, dobrotliwy; pełen miłości, miłosierdzia; litościwy» Pani miłościwa dla służby. ∆ Miłościwy król, miłościwy książę, miłościwy pan itp. (częstsze w wołaczu) «dawne… … Słownik języka polskiego
mościwy — mościwywi daw. «forma grzecznościowa używana przy zwracaniu się do kogoś; miłościwy» Trzeba, żebyś WPan wiedział, Mościwy Panie, iż moja macocha była dziedziczką. (Krasicki) … Słownik języka polskiego
pan — m IV, DB. a, CMs. u, W. pannie; lm M. owie, DB. ów 1. «mężczyzna; często także o mężczyźnie eleganckim, wykształconym» Starszy pan. Eleganccy panowie. Pan w średnim wieku. Przyszedł jakiś pan. 2. «forma grzecznościowa używana przy zwracaniu się… … Słownik języka polskiego
mylastyvas — ×mylastyvas, a (brus. мiлocцiвы, l. miłościwy) adj. SD151, R180, [K] meilus, maloningas: Apturi mylastyvą vasarą SPI369. Ach tu, pone mylastyvas! Mž452 … Dictionary of the Lithuanian Language